انتخابات، غفلت از اصلح حقیقی نیست.

«إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ؛ یقینا خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.»

با عنایت الهی خیل کثیری از مردم مسلمان کشورمان به مصداق این آیه ی مبارکه، در انتخابات مشارکت نمودند. آشکار شدن محصول اصلی و معنوی شرکت در این آزمون الهی نیز، باشد برای قیامت.

اما برخی از انجمنی ها و شبه انجمنی ها، در چنین روزهایی فریاد وااسلاما سر دادند! توجه مردم به حیات مادی و معنویشان را بی توجهی و غفلت مردم از امام زمانشان(علیه السلام) معنا کردند.

همه آیات و روایات دیگری که حکایت از اهمیت توجه یک شیعه ی حقیقی به جامعه اش دارد، به کنار. اگر از این حضرات بپرسیم که بر اساس آیه فوق، وظیفه شیعه در عصر غیبت چیست، چه پاسخی خواهند داد؟

آیا همین چیزهایی را میگویند که در این روزها در قالب های مختلف گفتند؟ مثلا میگویند: “باید همه توجهمان به حضرت باشد و برای ایشان تبلیغ کنیم و با ایشان عهد ببندیم نه با شخص دیگری تا حال و وضعمان تغییر کند؟”

اگر بخواهیم در پی حضرت باشیم باید چه کنیم؟ فقط دعا!؟ فقط توجه!؟ فقط امور معنوی!؟

اگر تلاش کنیم تا کسی بر قوه اجرایی کشورمان حاکم شود که به مبانی و احکام دینی بیشتر توجه دارد، اسمش را باید گذاشت غفلت از امام زمان!؟

جالب آن که برخی از همین افراد، اینگونه انتخاباتها را غفلت از حضرت میدانند، اما سیاست رها کردن دشمنی با آمریکا برای حل مشکلات را غفلت از حضرت نمیدانند!!

مطلب قبلی یادتان هست؟ همان عزیزی که به سمت رها کردن دشمنی با آمریکا آدرس داده بود.

برادر ایشان در روز انتخابات با انتشار قطعه فیلمی با موضوع لزوم توجه و نیاز جامعه به حضرت و عدم غفلت از ایشان، اینگونه تیتر زده: «طلب جمعی، فقط»

تلاش دارند تا انتخابات را در برابر مطالبه جمعی برای ظهور حضرت، جلوه دهند!

این در حالی است که در اساسنامه انجمن حجتیه، نوشته شده بود: «برای اصلاح جهات مادی و معنوی جامعه»

مگر انتخاب رئیس جمهور نمی تواند یکی از مصادیق اصلاح جهات مادی و معنوی جامعه باشد؟ نکند اصلاح جهات مادی را در آشتی با آمریکا و غرب میدانید و اصلاح جهات معنوی را در انحصار به دعای عهد و ندبه و امور تربیتی!؟

پ.ن: افشای بهره برداری های کلان مادی و معنوی این دو برادر از چهره ها و نهادهای منسوب به نظام، باشد برای بعد!