خسارتی بزرگ
به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا لوّاف پژوهشگر حوزهی ادیان در یادداشتی نوشته است:
مهندس سیدحسین سجادی درگذشت. پس از درگذشت مؤسس انجمن حجتیه یعنی «شیخ محمود حلبی» این بزرگترین خسارت برای این گروه به حساب میآید. وی که از سال ۳۶ فعالیت رسمی خود را در انجمن آغاز نمود، به واسطه ویژگیهایی که داشت به سرعت به یکی از فعالترین و مفیدترین عناصر این تشکیلات ضد بهایی بدل شد، در راستای مبارزه با فرقه ضاله بهائیت زحمات زیادی متحمل گشت و در این امر از سرآمدانی شد که مورد توجه برخی از علما قرار گرفت، زمینه آن را داشت که به نهضت امامخمینی (ره) پیوسته و از طریق مبارزه با رژیم پهلوی که حامی و تکیهگاه بهائیت بود گامی بزرگتر در این عرصه بردارد.
اما ارادتش به شیخ محمود حلبی مانع از این امر شد و ترجیح داد که خطر نکند. برچیده شدن نظام بهائیت با پیروزی انقلاب اسلامی حقانیت مسیر نهضت را برای بسیاری از اعضای انجمن حجتیه اثبات نمود. اما شک ایجاد شده در مرحوم سجادی بدان میزان نبود که وی را به جدایی از شیخ محمود حلبی دعوت نماید، علی رغم آنکه عناد و خصومت رهبر انجمن را با رهبر انقلاب از نزدیک شاهد بود، مرام شیخ حلبی را برگزید و مسئولیتش در این تشکیلات را رها ننمود.
پس از درگذشت مؤسس انجمن هر چند که برای مدیریت این تشکیلات نام مهندس سجادی در کنار افرادی همچون افتخارزاده، عصار، تاجری و … قرار داشت؛ اما به واسطه پیشینهی کم نظیر و کارنامه درخشانش در این گروه عملاً در رأس هرم مدیریتی انجمن حجتیه واقع شده با کمک دیگر سران انجمن در هدایت این گروه از مسیر زاویهدار با نظام جمهوری اسلامی پا پس نکشید و در طول این مدت البته با فراز و نشیبهایی به گونهای عمل نمود که محصول آن تربیت نسلی مذهبی اما معاند و یا بیتفاوت نسبت به جمهوری اسلامی شد.
اما گویا با قدم گذاشتن به دوران کهنسالی شکی که سالها در درونش سرکوب گشته بود، سر بلند کرد و بدان جا انجامید که در چند سال پایانی عمرش بر آن شد تا مسیر انجمن حجتیه را به رعایت قوانین و احترام به خطوط قرمز نظام سوق دهد، امری که برای برخی دستاندرکاران و نسل جوان این گروه ثقیل مینمود و از آن سر باز میزدند!! چرا که این نسل به واسطه عدم درک دوران طاغوت، تعریفی از تفاوتها در همان موضوع مبارزه با فرقه ضاله ندارند و از شکر نعمت این نظام غافلاند، اما مرحوم مهندس سجادی به حَسَب یک عمر تجربه در آخرین فصلهای دفتر حیاتش دیگر اینگونه نبود.
ای کاش از بدو درگذشت شیخ محمود حلبی در چنین مسیری گام مینهاد تا هم اکنون شاهد نسلی باشیم که سرشار از ایمان به مکتب تشیع، ظرفیت قابل توجهِ خود را در مسیرِ حمایت و سربلندیِ تنها حکومت شیعه جهان بهکار گرفته است.
با این توصیف، باید جمله آغازین را اینگونه اصلاح نمود که «انجمن حجتیه با درگذشت مهندس سجادی متحمل خسارتی به مراتب بیشتر از خُسران درگذشت شیخ محمود حلبی شد.»
نگارنده برخلاف بسیاری از صاحب نظران قائل به یک دست بودن انجمن نبوده و به دلیل رفتارهای عاقلانه و نقدهایی که عناصر تشکیلات به رفتارهای افراطی سایر افراد انجمن داشتهاند، فرقه محسوب نمیگردد.
امید است کینهای که در دل مسئولین اولیه انجمن از گذشته، نسبت به نظام اسلامی در دلِ موتور محرک و انتخابگر استراتژی و حتی تکنیکها و تاکتیکهای انجمن حجتیه بوده، در دل جوانانِ این گروه شعلهور نشود و رو به خاموشی گراید.
امید است کینه ای که به واسطه ی دشمن مشترک از انجمن در دل انقلابی های امروزیِ شکنجه ی طاغوت نچیده، که شرایط غیر قابل مقایسه ی دوران انقلاب وپس ازآن را با دوران خفقان طاغوت یکی دانسته و عملکرد پیش از انقلاب انجمن را چماقی برای کینه توزی بیشتر کرده اند و با توهین و برچسب و نبش قبر بر آتش این کینه می دمند؛ به مودت و محبت مؤمنانه تبدیل کند چرا مومنان برای اعطلای کلمه توحید شاید باهم اختلاف نظر پیدا کنند اما دشمن یکدیگر نمی شوند.